het laatste verhaal vanuit Canada
Door: Sandra
Blijf op de hoogte en volg Sandra
09 September 2010 | Canada, Toronto
Hey hey iedereen,
Daar ben ik weer met een verhaaltje. Weer veel meegemaakt en gedaan en veel gezien, dus het werd weer eens tijd..
Na het laatste berichtje heb ik lekker een dagje rust gehad bij tante Mieke in huis (dat is diegene met de nertsen). Was wel ff nodig. Maar de dag erna (vrijdag 27 aug.) ging het feest weer verder. We hebben die dag Jessica naar haar St. Catherine’s gebracht. (dit ligt ongeveer 1,5 uur ten zuidwesten van Toronto).Daar woont ze door het jaar heen en daar gaat ze ook naar de universiteit. Kinderen hier in Canada zijn vaak maar een paar keer per jaar thuis omdat de scholen vaak zover weg zijn. Heel wat anders als bij ons dus. Terwijl Jessica druk was met haar appartementje inruimen zijn tante Mieke en ik naar de Niagra Falls geweest. Dat is maar 20 minuten rijden van Jessica’s appartement. Voor mensen die dit niet kennen; dit is de grootste waterval ter wereld. Nou ja, je hebt er eigenlijk 2; een kleintje aan Amerikaanse kant en de grote aan Canadese kant. Daar tussen dus de grens van deze 2 landen. Het is echt prachtig om al dit water te zien gaan, wat een geweld! Er valt dus per seconde gemiddeld 1.833.000 liter water naar beneden…… Maar omdat dit zo’n mooie plek is, trekt dit onwijs veel toeristen. Dus natuurlijk hebben ze er een heel pretpark met winkels, hotels, rondvaarten enz enz bijgebouwd. Maar zoals alles hier is het zo verschrikkelijk groot en overdreven allemaal. Al vond ik de chocoladefabriek wel erg interessant!! (zie de heerlijke foto’s). S’avonds zijn we nogmaals terug geweest met Jessica erbij voor een lekker diner en het vuurwerk wat ze 3 keer in de week daar afsteken. Je moet de Niagra Falls hebben gezien als je in Canada bent geweest, dus ik kan dit nu afstrepen.
Zaterdag avond ben ik bij op een feestje geweest dat ze een Jack en Jills noemen. Zal jullie eens wat vertellen over Canada wat mij echt onwijs verbaast. Als een stel hier gaat trouwen dan houden ze eerst een Jack and Jills. Op dit feest doen ze heel veel stomme spelletjes, maar als bezoeker moet je daarvoor betalen. Ook moet je vaak voor je eigen drankjes en soms voor het eten betalen Al dit geld gaat naar het bruidspaar voor de bruiloft. Dan houden ze nog eens een weddingshower waar ze onwijs veel echt dure cadeau’s krijgen. Daarna komt pas de bruiloft, waar je nogmaals een duur cadeau geeft (150 dollar per cadeau is gemiddeld zeg maar) en vaak moet je op de bruiloft zelf nog eens betalen voor je drankjes!!!! Dus een bruiloft is als gast zijnde echt heel duur! Als dan het bruidspaar besluit om in het buitenland te gaan trouwen, mag je doodleuk ook nog eens (boven op alles) voor je eigen ticket betalen. Ongelofelijk of niet??!!! En uiteindelijk gaat 51% van de stellen in Canada scheiden….
Maar goed, op zondag 29 aug. ben ik samen met ome jan, nicole en haar vriendje Jeremy en een meisje Elza, uit Frankrijk die bij ome Jan op de biologische boerderij werkt voor een paar maanden, naar een boerderijmuseum geweest. Jaja, dit keer een stukje geschiedenis gehad, word echt slim! Het is echt een heel mooie museum die gebouwd en bijgehouden word door wat gepensioneerde boeren. Het weer is ondertussen alweer 35 graden geworden met veel zon en erg benauwd. Dus zondagmiddag ben ik lekker wezen zwemmen in een meer genaamd Lake Ontario. Dit meer is dus ongeveer net zo groot als Nederland. Maar goed Canada is 240 keer zo groot als Nederland en toch wonen er maar 34,5 miljoen mensen. En in Nederland 16,5 miljoen. Zij hebben dus iets meer plaats als de gemiddelde Nederlander..
Maandag en dinsdag heb ik weer hard gewerkt op de boerderij en op de markt. Dus op een open veld in die heette zon bonen, tomaten, sla, komkommers, basilicum, bieten enz plukken, daarna alles wassen en sorteren en de dag erna verkopen op de markt. Dus weer zware arbeit, maar wel heel leuk om te doen. Verlies meteen wat luizweet! De dagen erna nog wat gewerkt en wat op visite geweest bij wat mensen en op vrijdag ben ik samen met Francis naar London gereden. London is een best grote plaats dat 2 uur rijden ten westen van Toronto ligt, dit is dus samen ongeveer 4 uur rijden. In London heb ik nog eens 2 nichtjes en een neefje wonen. Yvonne woont samen met Paul in een heel mooi huisje net buiten het centrum. We hebben daar veel overdag doorgebracht met veel eten en veel kletsen en veel bier en wijn drinken.. Erg gezellig dus. En s’nachts sliep ik dan bij mijn andere nicht Jolanda die samen woont met Kevin. Dan woont mijn neef Peter daar ook nog, maar die was het weekend kamperen.
Maandag een lekker rustig dagje gehad en dinsdag ben ik samen met tante Mieke en Bianca naar Ottowa, de hoofdstad van Canada geweest. Daar hebben we gezellig wat rondgekeken tussen de flinke onweersbuien in. (ja het is ondertussen alweer 20 graden en regenachtig, nederlands weer). We hebben er ook een heel mooie soort film gezien die word geprojecteerd op het parlements gebouw in Ottowa. Deze film verteld de hele geschiedenis van Canada met beeld en geluid. Echt heel gaaf om te zien en leerzaam (word zo slim!!!). Ottowa is wel een heel mooie stad en gezellig met veel kroegjes. De dag erna, woensdag dus, zijn we nog naar Upper Canada Village geweest. Dit is een dorp dat laat zien hoe de mensen tussen 1800 en 1900 leefde en dat was ook heel mooi en interessant! In elk gebouw zat dan ook iemand in klederdracht die je precies wist te vertellen hoe het er allemaal aan toe ging.
Zo dat was het wel zo’n beetje. Sorry voor mijn ellelange verhaal!! Maar als ik eenmaal ga typen dan houd ik niet meer op. Hoop wel dat jullie het leuk vinden om mijn enthousiasme te lezen.. Helaas is dat het laatste verhaaltje uit Canada. De tijd gaat echt zo snel. Zaterdag vlieg ik eerst naar Los Angeles. Daar blijf ik dan maar 2,5 uur en vlieg dan tot maandag 13 sept. naar FIJI!! . Ga daar 2 weken lang eilanden bezoeken, zonnen, snorkelen, duiken enzo. Denk over een week of 2 dat er wel weer een leuk verhaal op zal staan met heel nieuwe ervaringen…
Bedankt voor het geduld en de reacties en tot snel, dikke dikke knuffel sandra
Daar ben ik weer met een verhaaltje. Weer veel meegemaakt en gedaan en veel gezien, dus het werd weer eens tijd..
Na het laatste berichtje heb ik lekker een dagje rust gehad bij tante Mieke in huis (dat is diegene met de nertsen). Was wel ff nodig. Maar de dag erna (vrijdag 27 aug.) ging het feest weer verder. We hebben die dag Jessica naar haar St. Catherine’s gebracht. (dit ligt ongeveer 1,5 uur ten zuidwesten van Toronto).Daar woont ze door het jaar heen en daar gaat ze ook naar de universiteit. Kinderen hier in Canada zijn vaak maar een paar keer per jaar thuis omdat de scholen vaak zover weg zijn. Heel wat anders als bij ons dus. Terwijl Jessica druk was met haar appartementje inruimen zijn tante Mieke en ik naar de Niagra Falls geweest. Dat is maar 20 minuten rijden van Jessica’s appartement. Voor mensen die dit niet kennen; dit is de grootste waterval ter wereld. Nou ja, je hebt er eigenlijk 2; een kleintje aan Amerikaanse kant en de grote aan Canadese kant. Daar tussen dus de grens van deze 2 landen. Het is echt prachtig om al dit water te zien gaan, wat een geweld! Er valt dus per seconde gemiddeld 1.833.000 liter water naar beneden…… Maar omdat dit zo’n mooie plek is, trekt dit onwijs veel toeristen. Dus natuurlijk hebben ze er een heel pretpark met winkels, hotels, rondvaarten enz enz bijgebouwd. Maar zoals alles hier is het zo verschrikkelijk groot en overdreven allemaal. Al vond ik de chocoladefabriek wel erg interessant!! (zie de heerlijke foto’s). S’avonds zijn we nogmaals terug geweest met Jessica erbij voor een lekker diner en het vuurwerk wat ze 3 keer in de week daar afsteken. Je moet de Niagra Falls hebben gezien als je in Canada bent geweest, dus ik kan dit nu afstrepen.
Zaterdag avond ben ik bij op een feestje geweest dat ze een Jack en Jills noemen. Zal jullie eens wat vertellen over Canada wat mij echt onwijs verbaast. Als een stel hier gaat trouwen dan houden ze eerst een Jack and Jills. Op dit feest doen ze heel veel stomme spelletjes, maar als bezoeker moet je daarvoor betalen. Ook moet je vaak voor je eigen drankjes en soms voor het eten betalen Al dit geld gaat naar het bruidspaar voor de bruiloft. Dan houden ze nog eens een weddingshower waar ze onwijs veel echt dure cadeau’s krijgen. Daarna komt pas de bruiloft, waar je nogmaals een duur cadeau geeft (150 dollar per cadeau is gemiddeld zeg maar) en vaak moet je op de bruiloft zelf nog eens betalen voor je drankjes!!!! Dus een bruiloft is als gast zijnde echt heel duur! Als dan het bruidspaar besluit om in het buitenland te gaan trouwen, mag je doodleuk ook nog eens (boven op alles) voor je eigen ticket betalen. Ongelofelijk of niet??!!! En uiteindelijk gaat 51% van de stellen in Canada scheiden….
Maar goed, op zondag 29 aug. ben ik samen met ome jan, nicole en haar vriendje Jeremy en een meisje Elza, uit Frankrijk die bij ome Jan op de biologische boerderij werkt voor een paar maanden, naar een boerderijmuseum geweest. Jaja, dit keer een stukje geschiedenis gehad, word echt slim! Het is echt een heel mooie museum die gebouwd en bijgehouden word door wat gepensioneerde boeren. Het weer is ondertussen alweer 35 graden geworden met veel zon en erg benauwd. Dus zondagmiddag ben ik lekker wezen zwemmen in een meer genaamd Lake Ontario. Dit meer is dus ongeveer net zo groot als Nederland. Maar goed Canada is 240 keer zo groot als Nederland en toch wonen er maar 34,5 miljoen mensen. En in Nederland 16,5 miljoen. Zij hebben dus iets meer plaats als de gemiddelde Nederlander..
Maandag en dinsdag heb ik weer hard gewerkt op de boerderij en op de markt. Dus op een open veld in die heette zon bonen, tomaten, sla, komkommers, basilicum, bieten enz plukken, daarna alles wassen en sorteren en de dag erna verkopen op de markt. Dus weer zware arbeit, maar wel heel leuk om te doen. Verlies meteen wat luizweet! De dagen erna nog wat gewerkt en wat op visite geweest bij wat mensen en op vrijdag ben ik samen met Francis naar London gereden. London is een best grote plaats dat 2 uur rijden ten westen van Toronto ligt, dit is dus samen ongeveer 4 uur rijden. In London heb ik nog eens 2 nichtjes en een neefje wonen. Yvonne woont samen met Paul in een heel mooi huisje net buiten het centrum. We hebben daar veel overdag doorgebracht met veel eten en veel kletsen en veel bier en wijn drinken.. Erg gezellig dus. En s’nachts sliep ik dan bij mijn andere nicht Jolanda die samen woont met Kevin. Dan woont mijn neef Peter daar ook nog, maar die was het weekend kamperen.
Maandag een lekker rustig dagje gehad en dinsdag ben ik samen met tante Mieke en Bianca naar Ottowa, de hoofdstad van Canada geweest. Daar hebben we gezellig wat rondgekeken tussen de flinke onweersbuien in. (ja het is ondertussen alweer 20 graden en regenachtig, nederlands weer). We hebben er ook een heel mooie soort film gezien die word geprojecteerd op het parlements gebouw in Ottowa. Deze film verteld de hele geschiedenis van Canada met beeld en geluid. Echt heel gaaf om te zien en leerzaam (word zo slim!!!). Ottowa is wel een heel mooie stad en gezellig met veel kroegjes. De dag erna, woensdag dus, zijn we nog naar Upper Canada Village geweest. Dit is een dorp dat laat zien hoe de mensen tussen 1800 en 1900 leefde en dat was ook heel mooi en interessant! In elk gebouw zat dan ook iemand in klederdracht die je precies wist te vertellen hoe het er allemaal aan toe ging.
Zo dat was het wel zo’n beetje. Sorry voor mijn ellelange verhaal!! Maar als ik eenmaal ga typen dan houd ik niet meer op. Hoop wel dat jullie het leuk vinden om mijn enthousiasme te lezen.. Helaas is dat het laatste verhaaltje uit Canada. De tijd gaat echt zo snel. Zaterdag vlieg ik eerst naar Los Angeles. Daar blijf ik dan maar 2,5 uur en vlieg dan tot maandag 13 sept. naar FIJI!! . Ga daar 2 weken lang eilanden bezoeken, zonnen, snorkelen, duiken enzo. Denk over een week of 2 dat er wel weer een leuk verhaal op zal staan met heel nieuwe ervaringen…
Bedankt voor het geduld en de reacties en tot snel, dikke dikke knuffel sandra
-
09 September 2010 - 21:35
Mark:
weer genoeg gezien en gedaan schat. Ziet er allemaal erg goed uit.
Op naar je volgende bestemming, veel plezier.
X Je Menneke -
10 September 2010 - 07:57
Helmi Hikspoors:
Oh Sandra, ik krijg gewoon kriebels als ik je verslag lees. Ik wil daar ook heen! Canada is een geweldig mooi land. Hoewel ik er maar 1 keer geweest ben , voel ik gewoon weer hoe het daar was. Al die ruimte... echt een prachtig land.En de Niagra falls zijn echt indrukwekkend. Wat fijn dat je nu al je familie ziet en dat ze allemaal tijd voor jou hebben en nemen. Heerlijk toch.Dat wordt wel een lange reis naar FIJI. Maar ik kijk alweer uit naar je volgende verslag. Geniet ervan meid!! Helmi -
10 September 2010 - 08:47
Loes:
Hallo Sandra,
Leuk verhaaltje weer, ook al zijn ze soms wat langer uitgevallen, ik lees ze echt met veel plezier! Je vermaakt je goed, en maakt vanalles mee dat is leuk om te lezen! Erg leuke en mooie foto's weer. Jij komt wel aan je trekken met al die chocolade;) Goeie reis naar FIJI en maak er daar ook weer iets bijzonders van.... Tot het volgende verhaaltje waar ik weer naar uit kijk. En onthoud goed...GENIETEN!!!!
Groeten Loes & Johan -
10 September 2010 - 11:50
Jezusje:
heee dame!!!
goed om te horen dat je het zo leuk hebt gehad bij de familie's...maar nu het volgende!!! echt spannend!!! heel veel plezier en ik wacht op je volgende lange verhaaltje!!!
liefs jezusje!!!
ps. heb je de kaartjes al eens nodig gehad??? -
10 September 2010 - 12:25
Digna:
haha, zit ik vanochtend op hyves naar je te typen dat er een nieuw verhaal op moest komen, heb je dat gister gewoon al gedaan. Ik spreek weer voor mijn beurt.
Maar ik hoor wel dat ik gewoon in Canada moet gaan trouwens. Zal deze hint ook eens doorspelen naar maartje en paul. haha..
En alles groot daar, dat is inderdaad wel op de foto's te zien. Zal daar uiteindelijk ook een stukje goedkoper zijn dan hier denk ik als een gemiddeld gezin al met zo'n dikke bak kan rijden. Mijn banksaldo kent zulke bedragen niet om hier een campertje te kopen haha.. Nog veel plezier!! En we lezen!!!
Liefs... -
10 September 2010 - 12:48
Wilmie Mennen:
hallo wat een mooi verhaal. supper wat heb je toch al veel van de wereldt gezien. reis? en geniet ervan. groeten uit de peel fam mennen -
10 September 2010 - 13:06
Manon :
Hee Sandra,
Ik dacht ik zal eens kijken hoe het tot nu toe met jou en je mooie reis gaat.
Zo te zien heb je al veel gedaan, gezien en geleerd haha!
Fijn om te lezen dat het goed met je gaat en dat je het naar je zin hebt.
Nog heel veel plezier op je volgende bestemmings punt.
Geniet er van!!
Ik blijf je verhaaltjes lezen zodatk je een beetje kan volgen.
Veel liefs Manon -
10 September 2010 - 21:08
Lieke:
Weer een ongelooflijk mooi verhaal. Ik wil ook. Hihi. Geniet van je volgende bestemming. Wacht af naar je nieuwe verhaal. Dikke kus -
11 September 2010 - 14:31
Ons Mam:
fijn dat ik je gisteren nog gesproken heb.
een dag niet gekeken op de internet.
en dan staat er een prachtig verhaal op.
maar dat weten we wel dat je daar heel goed in bent.
geniet van je volgende stuk van je reis
veel knuffels van me -
14 September 2010 - 07:36
Maarten:
Top San, gaaf gezicht allemaal. En wij kijken alleen maar foto's. Succes verder -
16 September 2010 - 09:38
Anke Stip:
Ha Sandra,
Gaaf zeg allemaal...
Klink zo goed je verhaal...
Helemaal niet erg om zoveel te lezen...
Vermaakt je prima dat zie ik wel... :) Top !!
Mooie fotos ook...
Geniet maar op de mooie Fiji eilanden...
Tot het volgende verhaal...
Xx Anke -
21 September 2010 - 15:08
Yvon:
hey sandra,
beetje later gelezen dan de rest, maar wat is het leuk om iedere keer te lezen wat je allemaal hebt gedaan!! ben wel een beetje jaloers hoor!! hihi!!
veel plezier meid!!
liefs yvon
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
