de rest van Vietnam - Cambodja en dan Guatemala

Hola lieve mensen!

Nou daar ben ik weer. EINDELIJK!! Het even mogen duren (zag net 2 maanden), maar hier is mij verhaaltje. Ga er rustig voor zitten. Pak een bakske koffie met een kuukske, want ik heb genoeg te vertellen.
Pff, waar was ik gebleven ..... Ow ja, 18 december in Vietnam.
Na de boottocht zijn we verder gereisd naar het noorden van Vietnam naar een plaatsje genaamd Hoi An. Wauw, dat was een mooi plaatsje zeg. Gezellig klein stadje met veel cultuur, winkeltjes, lekkere restaurants aan het water, ouderwetse huisjes en leuke bootjes die in de gracht liggen. We hebben daar voor een euro 50 een fiets gehuurd en hebben lekker Hollands de hele dag gefietst. Prachtige omgeving (zie foto's). En weer door naar het noorden waar we na een korte stop in Hue (het regende daar te hard) aan kwamen in de wervelende wereld van Hanoi. Pff, wat een drukkende stad met kleine straatjes die ook nog eens helemaal vol gezet worden met spullen en auto's en mensen. Het weer werd ook wat kouder hier, graad of 15 maar gelukkig wel zon. In Noord Vietnam was het namelijk nog winter. Niets voor Anke en mij dus snel de trip geboekt naar één van de 7 natuurwonderen.

Waar zijn we namelijk geweest; het welbekende Halong Bay! Wauw wauw, schitterend! Dit is een bay met honderden eilandjes die recht uit de zee omhoog komen. We hebben hier een 2 daagse boot trip gemaakt.We sliepen met ongeveer 12 man op de boot. De kamers erg lux en het eten was fantastisch. De boot bracht ons eerst naar een grot op een van die eilanden. Dacht eerst dat het niet zo bijzonder was tot je in een grot stapt die net zo groot is als de Ahoy. Tja, best indrukwekkend. De volgende stop was een eiland met een trap naar de top die echt een prachtig uitzicht over Halong Bay geeft met zonsondergang. S'avonds weer lekker gegeten, gevist naar inktvissen (zonder resultaat) en wat gedronken op de boot. De volgende dag begon met een kanotochtje naar monkey island. Om daar te komen moest je onder de berg door kanoën en dan kwam je bij een soort meertje die helemaal omringt was door bergen en waar dus apen leven. Heel bijzonder! Daarna is het tijd om onze eigen loempia's te maken, te genieten van het prachtige uitzicht. Het was overigens wel erg koud op de boot ondanks de zon die de hele dag scheen. Als we dan onze eigen loempia's opgepeuzeld hebben zijn we weer terug in de haven.

Eenmaal terug in Hanoi gaan we meteen weer verder. Geen tijd te verliezen! Om 8 uur stappen we in de trein naar het in de bergen van Vietnam gelegen Sapa. Dit is een slaap trein die er ongeveer 10 tot 12 uur overdoet om daar te komen. Je ligt met 4 man in een coupé (we lagen met een erg verliefd vietnamees stelletje). Natuurlijk zijn de bedden voor Aziatische mensen gemaakt en die zijn klein en houden van harde bedden. En dan nog eens een trein die onwijs veel schommelt en lawaai maakt. Niet erg comfortable, maar weer een bijzondere ervaring.
Daar aangekomen is het eerst warme kleren aantrekken want wat is het koud! Sapa ligt hoog in de bergen en daar had het de week ervoor voor de 2e keer in geschiedenis gesneeuwt. De mensen waren echt helemaal onder de indruk. En ze doen daar niet aan kachels, nergens is er 1 te vinden. Het enige waar we ons konden opwarmen was onder een electrisch deken. S'middags worden we opgehaald door een heel lief klein vietnamees meisje genaamd Lang in typische Sapa kledij. Zij neemt ons die middag mee naar een klein dorpje beneden van Sapa. Ze sprak goed Engels dus hebben haar veel kunnen vragen. Het was een mooie middag die ons een mooi beeld gaf van het leven in Sapa.
De dag erna worden we s'ochtends wederom opgehaald door een lief klein vietnamees vrouwtje. Wel een andere, weet alleen haar naam niet meer. Zij nam ons mee door dorpjes en rijstvelden en na ongeveer 5 uur lopen kwamen we bij haar huis aan. Daar zouden we die nacht overnachten en dat was wel een bijzondere belevenis. Ze woont er met haar zoontje, haar ouders, haar zus en kind die 2 dagen later zou gaan trouwen. Het was er nog steeds heel koud, dus daar in huis hebben ze op 3 plaatsen een vuurtje om warm te blijven. En ventilatie hebben ze niet, dus je kunt je voorstellen dat het in huis helemaal blauw stond. Maar goed, we konden in iedergeval opwarmen. Dat heb ik ook gedaan in een echt vietnamees kruidenbad. Niet met kruiden uit een potje, maar met echte planten die ze uit de bergen halen en dan koken. Heerlijk was het en nog eens goed voor je ook (zeggen ze). Daarna werd het eten voorbereid en heb zelf weer loempias mee mogen maken. Het eten was weer heerlijk!
Door de komende bruiloft was het erg chaotisch in het gezin, want er kwam nog een andere zus binnenvallen. Zij had samen met haar man 400 km op een brommer gereden met een klein babytje. Ze waren echt helemaal bevroren zo koud. Anke en ik zijn maar op tijd naar bed gegaan, want we voelde ons een beetje ongemakkelijk door alle commotie. Na een heerlijke nacht slapen (voor Anke wat koud, toch gek met 5 dekens) stond het ontbijt al klaar. En na het ontbijt was het tijd om weer het hele stuk terug te lopen. Toch was het een prachtige route! Zou het graag een keer in de zomer zien als alles echt groen is!
Eenmaal terug was het wachten tot we s´avonds weer terug konden gaan met de trein. Die nacht lagen we met 2 nederlanders (pff, je komt ze echt overal tegen) in de coupe. Na 3 dagen wandelen waren we toch wel moe, dus nu iets beter kunnen slapen.

Op 25 december .. Ja op 1e kerstdag! Voor ons was het een gewone dag, want je komt er toch wel achter zo dat kerst echt een familie en vrienden aangelegenheid is. Dus op 25 december hebben we het prachtige Vietnam verlaten en zijn we naar het weer lekkere warme Cambodja. De korte broek kan weer aan en het eerste biertje na een week smaakt toch lekkerder als het warm is. In Siem Reap heb je de prachtige Angkor Wat tempels. een heel groot gebied met heel erg mooie en bijzondere tempels. Anke en ik zijn er een dagje met de tuktuk rondgereden. Heel warm maar super bijzonder (zie foto's). Verder is Siem Reap een heel toeristisch plaatsje met gezellige marktje, veel restaurants en te gezellige barretjes (er was een dag dat anke ziek op bed lag en ik naast haar met een vreselijke kater). Het eten is hier trouwens te vergelijken met het eten van vietnam en Thailand. We hebben daarna een de boot gepakt naar Phnom Pen, de hoofdstad van Cambodja. Cambodja bestaat voor een groot deel uit water. Dus je kunt heel mooi door mangrove en drijvende dorpjes naar andere plekken verplaatsen. Een stuk beter als met de bus. Na een uurtje of 6 lekker zitten genieten in het zonnetje en het uitzicht waren we in Phnom Penh. De stad zelf is eigenlijk niets bijzonder, gewoon een stad. Wat je daar wel hebt is de Killing Fields en dat is een soort Auswitz van Cambodja. Heel interessant en aangrijpend was dat. je loopt er rond met een koptelefoon op je hoofd die het verhaal verteld. Dus niemand praat er dus het is er heel stil. Een punt zal me altijd bijblijven en dat is een boom waar soldaten kleine babies dood sloegen. Pff, stond er gewoon te janken, zo erg. En ze hebben er een monument staan waren echte schedels inliggen van mensen die ze daar gevonden hebben. Erg indrukwekkend dus allemaal.
.
En toe was het oud op nieuw. nou dat is ook erg bijzonder om dat ergens anders te vieren. we hebben een leuke avond gehad met gezellig een drankje en veel dansen. Maar het is niet zo groot als in Nederland en erg weinig vuurwerk. Maar goe, het nieuwe jaar begon ik met een kater. Dus ja, dat blijft dan weer helaas hetzelfde.
En toen was het tijd voor een paar dagen relaxen op het mooie strand van Sihanoukville. Heerlijk was dat! 4 dagen, liggen, bakken, zwemmen, eten en een goed boek lezen! En S'avonds weer het strand op om daar lekker te bbq en en gewoon te genieten van een heerlijke avond!

Op 6 januari zijn we toen terug gevlogen naar Bangkok. het was er allemaal wat rumoerig vanwege de vele demonstraties. Maar gelukkig merkten we er niets aan. In Bangkok hebben we nog 3 dagen met een goede vriend van Anke een paar leuke dagen gehad! Zo hebben we nog met een bedrijfje genaamd Kees van Co een hele leuke fietstocht door Bangkok gemaakt. Echt een aanrader voor wie naar Thailand gaat. En zijn we toch nog naar de pingpong show geweest (ik ga niet vertellen wat het is. Voor wie het toch wil weten zoek het maar eens op op internet). En dan op 10 januari gaan anke en ik uiteraard :-(. We hebben het echt heel leuk samen gehad, dus was best vreemd om nu zonder haar verder te moeten. Anke nogmaals super bedankt voor de geweldige tijd samen!! Je bent een topper!

Ja en dan op 11 januari vlieg ik mijn volgende avontuur tegemoet. Het is een vreselijke lange dag. S'nachts om 3 uur met de taxi naar het vliegveld. Dan 5 uur vliegen naar Tokyo, daar 2 uur moeten wachten. Dan 8 uurtjes vliegen naar Los Angeles waar je als een terrorist zo streng gecontroleerd word. heb er 2,5 uur over gedaan om van het ene naar het andere vliegtuig te gaan. Ik ben 3 keer gecontroleerd.. en dan nog een uurtje of 3 vliegen naar Guatemala City. Daar vervolgens een taxi gepakt en nog een uurtje gereden naar Antigua. Dus na 30 uur reizen was ik compleet gebroken! Antigua is een heel mooi klein cultureel stadje in Guatemala. Daar heb ik een paar dagen wat rondgekeken en een beetje gerelaxt. Heb daar ook mijn eerste wandeling naar een vulkaan gemaakt en dat was ook nog een actieve. Want hij was 3 dagen daarvoor nog uitgebarsten! Wat een mooie wandeling was dat. Niet heel lang, maar een half dagj, maar heel bijzonder omdat het bij zonsondergang was (zie foto's). Na 4 dagen was het dan zover.. Irma, mijn achternichtje die hier woont met haar vriend David was weer thuis. Dus de bus gepakt naar Quetzaltenango of ook wel in de volksmond Xela. Dit is de plek waar ik de komende 5 maanden zeker 'woon'. Ik heb de eerste 5 weken bij mijn achternichtje gelogeerd en die weken waren fantastisch. Irma en David hebben me heeeeeel hartelijk ontvangen, heb me hier onwijs thuis gevoeld. Ze hebben me veel verteld over de gebruiken en typische dingen Guatemala, ze hebben me wegwijs gemaakt in de stad en me uiteindelijk meegenomen op de meest bijzondere wandeling ooit. Een 2 daagse wandeltocht naar de meest actieve vulkaan van centraal Amerika! Heb dus 200 meter geslapen een vulkaan die elk uur uitbarst. Heb er niet meer woorden voor, zo gaa, zoekend bijzonder, zo indrukwekkend! In die 5 weken heb ik ook Spaans geleerd. Ik kreeg privé les van Milena. Een lieve meid uit Quetzaltenango heeft mij zo goed en kwaad als het kon Spaans geleerd. Het is niet makkelijk een compleet nieuwe taal leren in 5 weken. Mijn God wat zijn er veel woorden die wij gebruiken zeg! Maar nu kan ik dus Spaans een redelijk goed verstaan! Zelf praten is nog lastig. De zinsopbouw is hier wel anders. Maar ik kan me verstaanbaar maken en weet redelijk hoe ik iets duidelijk kan maken. Dus Hopp, spaans kan op mijn lijstje erbij.
Even een beetje over Guatemal, want veel mensen kennen het totaal niet.. Guatemala ligt in Midden Amerika net onder Mexico. Het tijdsverschil is 7 uur vroeger als in Nederland. Het is er nu winter en dat betekend dan ook meteen de droge periode, dus geen regen. Het is hier in de winter nog steeds heel aangenaam met een graad of 25. Al is dat hier in Xela niet. Xela ligt op 2400 meter hoogte. Dat houd in dat het hier overdag altijd zonnig is en een graad of 20 maar s'nachts vriest het hier bijna. Ja en de huizen zijn hier niet geïsoleerd en er zij geen kachel dus.....
De mensen zijn hier melk chocolade van kleur en wel wat kleiner. ik steek dus overal boven uit als blanke en dat geeft veel bekijks. De mensen zijn hier wel ontzettend vriendelijk! Wauw zo mogen wij ook wel weer eens wat meer naar elkaar zijn. Echt top!

En wat nu? Ja vanaf vandaag slaap ik niet meer bij Irma en David :-(. Vanaf morgen ga ik aan de slag bij een stichting hier in Xela die wandeltochten naar de vulkanen en mooie plaatsen hier in de omgeving aanbiedt. Dit ga ik als vrijwilliger doe. Dit houd in 7 dagen per week 12 uur of meer per dag werken. Veel dagen per week als gids met de rugzak op wat rondwandelen en de andere dagen de wandeltochten voorbereiden en dat alles voor niets! Nee, zeker niet voor niets. Want het geld gaat naar een school die weeskinderen of kinderen van hele arme ouders een opleiding geeft. Dus het is allemaal voor een goed doel! Ik moet er wel bijleggen dat het nog niet zeker is. Ik ga eerst 1,5 week op proef mee en dan beslissen ze of ze me goed genoeg vinden. Dus het kan zomaar zij dat het niet doorgaat. Maar goe, dat is zo lekker als je helemaal vrij bent. Want dan zoek ik gewoon iets anders om te gaan doe, geen probleem. Maar ik hoop het van harte, want hiervoor ben ik uiteindelijk wel voor naar Guatemala gekomen.
Kijk maar eens op www.quetzaltrekkers.com. Dit is de site van die stichting en daar staat precies op wat zij doen en welke wandeltochten ze aan bieden. Een heel mooie site!

Nou ik ben bijna klaar hoor. Zijn jullie er nog? Of al ergens halverwege afgehaakt omdat het verhaal te lang is? Ik wil als laatste namelijk Anke nog 1 keer bedanken voor de mooie ervaringen in Vietna, cambodja en een beetje in Thailand.
En ik wil Irma en David bedanken voor alles! Jullie hebben mij zo ontzettend hartelijk ontvangen en mij hier thuis laten voelen. Jullie zijn echt helemaal de beste!

Nou lieve mensjes, ik ga de drukke periode in (hoop ik) van het vrijwilligerswerk. en dan laat ik jullie zo snel mogelijk weten hoe het verder met mij gaat! Jullie ook nog bedankt voor het lezen en interesse tonen in mijn verhalen. Dat doet mij goed :-).

Saludos en hasta pront, Sandra